{index_ob_css}{index_ob_js}

Zabytki sakralne

Parafia pw. św. Katarzyny

Parafia pw. św. Katarzyny jest wymieniana po raz pierwszy pod datą 1298. Obecny kościół, w stylu późnogotyckim, ukończony został na początku XVI wieku. W połowie XVI w. był użytkowany przez protestantów. Około 1641 r. uległ pożarowi, po czym w 1660 r. zakończono jego odbudowę. W latach 1954-55 prezbiterium poddano regotyzacji.

Korpus kościoła jest 3-nawowy; prezbiterium ma sklepienie krzyżowo-żebrowe. Ołtarz główny, rzeźbiony i malowany w 1958 r. zawiera w środku cenną rzeźbę Chrystusa Vir Dolorum z 1500 r. Dwa ołtarze boczne są późnoklasycystyczne. Spośród innych nielicznych zabytków wyróżnia się rzeźba Pieta z XVI w., zawieszona na filarze arkady tęczy.

Wnętrze wronieckiej fary. Widoczny ołtarz główny z figurami między innymi Chrystusa Vir Dolorum oraz ceglana ściana prezbiterium

Wolnostojące dzwony przykościelne. W tle widoczna wroniecka fara. Rzeźba we wronieckiej farze - pieta. Matka Boża ubrana w złota suknię trzyma na kolana ch ciło Chrystusa.

 

Kościół klasztorny oo. Franciszkanów

Kościół klasztorny oo. Franciszkanów sięga swych początków 1279 r. i był najpierw siedzibą dominikanów. W obecnym, barokowym kształcie, pochodzi z 3. ćwierci XVII w. z fundacji Jana Korzbok-Łąckiego wg projektu Krzysztofa Bonadury starszego. Wyposażenie wnętrza z II poł. XIX i XX w. W 1868 r. kościół i klasztor przekazano franciszkanom.

Obecny budynek klasztorny pochodzi z 1875 r. Od 1991 r. jest siedzibą Wyższego Seminarium Duchownego oo. Franciszkanów.

 Na pierwszym planie mur. NA drugim planie kościół braci Franciszkanów z żółtą fasadą oraz ceglany klasztor

Fragment fasady kościoła braci Franciszkanów. Zdjęcie w odcieniach szarości. Widoczna sygnaturka z krzyżem oraz trzy rzeźby.  Drewniany krucyfiks z pasją. W tle widoczny kolorowy witraż.

 

Kościół parafialny p.w. św. Krzyża i św. Mikołaja w Biezdrowie

Parafia w Biezdrowie jest wymieniana po raz pierwszy pod datą 1372. Obecny kościół pochodzi z pierwszej połowy XV wieku. W 1784 roku dziekan lwówecki i proboszcz biezdrowski, ks. Jan Tomasz Morawski odnowił i przebudował kościół. Dobudowano wieżę i nadano kościołowi zupełnie nowy kształt. W 1870 roku ówczesny patron kościoła Stanisław Bniński z pomocą parafian na nowo odrestaurował kościół. W czasie drugiej wojny światowej Niemcy zamienili kościół na magazyn, a ówczesnego proboszcza Ks. Grzegorza Kucharskiego deportowali do obozu koncentracyjnego w Dachau, gdzie został zamęczony.

Pod prawą kaplicą znajduje się grobowiec Kurnatowskich. W ołtarzu głównym z końca XVIII w. rzeźba o dużej wartości (z I poł. XVI w.), przedstawiająca ukrzyżowanie Chrystusa, z którą jest związana legenda . Na lewej ścianie nawy wmurowano płytę nagrobną z 1622 r. Łukasza Boboleckiego i jego rodziców.

W 1949 roku kościół został na nowo wymalowany, umieszczono też na stropie trzy obrazy: pośrodku - triumf Krzyża, od strony chóru – Zwiastowanie Najświętszej Maryi Panny a od strony ołtarza – Narodzenie Pańskie. Przez ostatnie 17 lat proboszczem i zarazem kustoszem biezdrowskiego sanktuarium był ks. Józef Świerkowski. Przeprowadził on gruntowny remont zewnątrz i wewnątrz kościoła.

Co roku, na uroczystość Podwyższenia Krzyża (14 września), która jest obchodzona w najbliższą niedzielę do biezdrowskiego sanktuarium Krzyża Świętego licznie pielgrzymują wierni nie tylko z okolicznych miejscowości. W kruchcie zawieszono dębową skrzynię, datowaną na XVI, XVII wiek.

 Kościół świętego Krzyża i Mikołaja w Biezdrowie. Widoczny kościół z fasadą w kolorze beżowo-pomarańcowym oraz dach pokryty czerwoną dachówką. Obok rosną rozłożyste drzewa liściste.

Wieża kościoła świętego Krzyża i Mikołaja w Biezdrowie. Widoczna fafada wieży z chełmem. Na pierwszym palnie widoczne schody i metalowa furta z murkiem.  Wnętrze kościoła świętego Krzyża i Mikołaja w Biezdrowie. Widoczne beżowe organy z piszczałkami.

 

Kościół poewangelicki w Wartosławiu

Po zachodniej stronie wsi Wartosław wznosi się neogotycki kościół poewangelicki Najświętszego Serca Pana Jezusa z 1854 r., z wysoką wieżą, a przy nim stoi neogotycka dawna pastorówka.

 Wnętrze kościoła poewangelickiego w Wartosławiu. Widoczna nawa główna z niebieskimi ławkami i ambonami. Kolorowe sklepienie z bogatym zdobieniem snycerskim.

Organy w wartosławskim kościele. Widoczne biało-czarne klawisze.  Ceglana fasada poewangelickiego kościoła w Wartosławiu. Dookoła dużo zieleni, trawnik i drzewa liściaste.

 

 Zdjęcia: FotoRafi Rafał Sierchuła